KUALA LUMPUR – Keputusan Bank Negara Malaysia (BNM) menaikkan Kadar Dasar Semalaman (OPR) hanya kerana bank-bank pusat di seluruh dunia meningkatkan kadar faedah ekoran paras inflasi yang lebih tinggi, didakwa akan membawa kesan buruk yang mendalam.
Ini kerana inflasi di Malaysia secara amnya disebabkan oleh tiga faktor iaitu gangguan bekalan, lebih ramai orang mendapat pekerjaan, dan permintaan domestik lebih kukuh dipacu pertumbuhan ekonomi.
Peningkatan dalam Indeks Harga Pengguna (IHP) adalah disebabkan oleh kenaikan harga dalam komponen tertentu, iaitu minyak, makanan dan utiliti untuk pengguna perniagaan bukan kediaman.
Malah, kadar inflasi yang diukur oleh IHP meningkat kepada 4.7% pada April 2021 disebabkan oleh harga minyak yang lebih tinggi dan jatuh kepada 3.2% menjelang Disember 2021, kemudian kepada 2.3% pada Januari dan 2.2% pada Februari dan Mac 2022.
Inflasi keseluruhan berada pada tahap 2.0%, jauh di bawah sasaran inflasi purata di bawah Rancangan Malaysia Ke-12, iaitu pada 2.7% dalam tempoh 2021-2025.
Pengarah Unit Sosioekonomi Persatuan Khidmat Nasihat Pencarum Perlindungan Sosial Malaysia (SPCAAM), Zouhair Rosli berkata, walaupun kadar faedah dinaikkan atas alasan untuk memerangi inflasi, ia mesti dilakukan dengan cara yang sesuai.
Pertama, gangguan bekalan sahaja yang disebabkan oleh kekurangan dalam pengeluaran global berada di luar kawalan negara, justeru ia tidak memerlukan kenaikan kadar faedah secara mendadak.
Kedua, peningkatan dalam pasaran buruh dan pengukuhan permintaan domestik tidak semestinya bermakna kedudukan pekerja adalah lebih baik melalui gaji yang lebih tinggi.
”Lagipun, apa yang paling ditakuti oleh pakar ekonomi arus perdana ialah pekerja yang menerima gaji yang lebih tinggi akan berbelanja lebih dalam ekonomi, dan ini boleh membawa kepada inflasi yang lebih tinggi, bukan? Adakah benar bahawa gaji keseluruhan akan bertambah baik sehingga menyebabkan permintaan domestik yang lebih tinggi dan seterusnya inflasi yang lebih tinggi?
“Selain pengumuman baru-baru ini mengenai kenaikan gaji minimum, keadaan itu adalah sangat tidak mungkin,” katanya dalam satu kenyataan.
Tahun lepas, ekonomi negara meningkat sebanyak 3.1%. Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) bagi sektor perkhidmatan juga bertambah baik sebanyak 1.9%.
Soalnya, apakah yang berlaku kepada gaji pekerja dalam sektor perkhidmatan yang majoriti (64%) merupakan pekerja kita memandangkan gaji purata mereka merosot sebanyak 2.4%.
Gaji dikurangkan meskipun pekerjaan telah meningkat dan permintaan dalam negeri bertambah baik.
Malah, peningkatan permintaan dalam negeri tidak bermakna pekerja menerima gaji lebih baik dan berbelanja lebih.
Pekerja mungkin berbelanja lebih kerana kelonggaran prosedur operasi standard dan fasa endemik yang rakyat lalui sekarang, dan bukan disebabkan oleh gaji yang lebih tinggi.
Kini, kenaikan kadar faedah boleh memberi kesan negatif kepada pekerja berpendapatan rendah terutamanya dalam kalangan mereka yang sedang membayar pinjaman perumahan mereka.
Persekitaran sedia ada iaitu berpendapatan rendah dan harga makanan yang lebih tinggi tidak akan dibantu oleh komitmen bulanan yang lebih tinggi untuk membayar hutang perumahan.
Oleh itu, kenaikan faedah akan memburukkan lagi, dan membawa kepada pendapatan boleh guna yang lebih rendah.
Lantaran itu, katanya, campur tangan yang diperlukan agak mudah dan terus langsung dengan membekukan sebarang kenaikan pembayaran balik pinjaman untuk kumpulan berpendapatan rendah dan sederhana (terutama kumpulan berpendapatan
B80 (80%).
“Jika bank besar boleh membuat keuntungan berbilion-bilion semasa wabak dengan beberapa pusingan moratorium, apakah yang akan menyebabkan mereka muflis jika diberikan penangguhan sementara dalam kenaikan kadar bagi peminjam-peminjam
berpendapatan rendah dan sederhana?,” soal Zouhair. – MalaysiaGazette
